تخقیق

سرطان

برای پیکری آسمانی سرطان به خرچنگ (صورت فلکی) رجوع نمائید.

ازدیاد سرطانی سلول‌های بافت غده

سَرَطان (به پارسی سره: چَنگار) یعنی رشد، تکثیر و گاهی انتشار غیر طبیعی سلول‌های بدن. بدن انسان از میلیونها میلیون سلول تشکیل شده است که در کنار هم، بافتهایی مانند ماهیچه ها، استخوان و پوست را می‌‌سازند. بیشتر سلول‌های طبیعی بدن در پاسخ به تحریکاتی که از داخل و خارج بدن به آنها وارد می‌‌شود، رشد و تولید مثل می‌کنند و در نهایت می‌‌میرند. اگر این فرآیند در مسیر تعادل و صحیح خود اتفاق بیفتد، بدن سالم می‌‌ماند و عملکرد طبیعی خود را حفظ می‌‌کند. اما مشکلات، زمانی شروع می‌‌شود که برخی از ژن‌های یک یاخته طبیعی دچار جهش شده و سلول به یک سلول سرطانی تبدیل شود. سرطان یک بیماری صد در صد ژنتیکی است.ولی صد در صد ارثی نیست ومیتواند اکتسابی باشد.

یک یاخته طبیعی ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی به یک سلول سرطانی تبدیل شود، ولی در اغلب موارد، تبدیل در اثر مواجهه مکرر با مواد سرطان زا مانند الکل و دخانیات صورت می‌‌گیرد. شکل ظاهری و نیز عملکرد سلول‌های سرطانی شده با سلول‌های طبیعی تفاوت دارد. جهش یا تغییر ایجاد شده در DNA یا ماده ژنتیکی سلول اتفاق می‌‌افتد. DNA همان مسئول کنترل شکل ظاهری و عملکرد سلول است. وقتی DNA یک سلول تغییر می‌‌کند، آن سلول با سلولهای سالم کنار خود تفاوت می‌‌یابد و دیگر کار سلول‌های طبیعی بدن را انجام نمی‌دهد. این سلول تغییر یافته از سلولهای همسایه اش جدا می‌‌شود و نمی‌داند چه زمانی رشدش باید به پایان برسد و بمیرد. به عبارت دیگر سلول تغییر یافته از دستورها و علائم داخلی که سلولهای دیگر در کنترل آنها هستند، پیروی نمی‌کند و به جای هماهنگی با سلولهای دیگر خودسرانه عمل می‌‌کند.

این سلول جهش یافته تقسیم و به 2 سلول جدید " جهش یافته " تبدیل می‌‌شود و این فرآیند به همین ترتیب ادامه می‌‌یابد تا همان یک سلول به توده‌ای از سلولها که تومور نامیده می‌‌شود، تبدیل می‌‌گردد. گاهی این تومورها خوش خیم بوده و رشد نمی‌کنند. ولی در صورتی که سلولهای تومور رشد کنند و تقسیم شوند و سلولهای طبیعی اطراف خود را از بین ببرند و به نقاط دیگر بدن هم دست اندازی کنند، تومور بدخیم محسوب می‌‌شود. بزرگ‌ترین خطر تومورهای بدخیم، توانایی آنها در حمله به بافتهای سالم و پخش شدن در بدن است. هر چه تومورها رشد کنند و بزرگ‌تر شوند، جلوی رسیدن مواد غذایی و اکسیژن را به سلولهای سالم می‌‌گیرند و با پیشرفت سرطان، سلولهای سالم می‌‌میرند و عملکرد و سلامت بیمار از بین می‌‌رود. اگر جلوی این فرآیند گرفته نشود، سرطان به مرگ می‌‌انجامد.

صُبح اُمید

عشقت اندردل ویرانه مامنزل کرد

آشنا آمد و بیگانه مرازین دل کرد

لَب چون غنچه گل بازکن وفاش بگو                            سر آن نقطه که کارمن ودل مشکل کرد   

یاد روی توغم هر دوجهان ازدل برد                             صُبح اُمید